VrooBlog

Samo życie

Wiem, monotematycznie ostatnio.

W poniedziałek w moim bloku pojawił się ksiądz po kolędzie. Uprzedził na początku, że może mu telefon zadzwonić, „bo ksiądz Radek stoi w korku na Płowieckiej i jak dojedzie to dołączy do kolędy”. No i komórka zadzwoniła. Skąd znam tę melodię? Ach tak. Jeden Osiem L i „Jak zapomnieć”.

Oj, z trudem się powstrzymałem przed skomentowaniem.

Ciekawe, o kim to chce zapomnieć nasz wikariusz? :-)

Komentarze

1. 12 stycznia 2006 16:47 fugazek

   no nie :D

2. 12 stycznia 2006 17:45 Kamyk

   Ech, doszukiwanie się sensu tam, gdzie go nie ma…
   A co powiesz Vroo na to, że ja mam Barkę ustawioną? :>

3. 13 stycznia 2006 01:15 Vroobelek

   Iiii, no mnie to śmieszyło, nie mam zapędów śledczo-demaskatorskich. Nawet jeśli wikaremu było trudno zapomnieć o siostrze Zuzie, to ich sprawa. ;)

4. 14 stycznia 2006 00:25 of-mice-and-men

   „(…) sytuacji, w ktorych serce kleka”?
   tak to bylo?
   usmiechnelo mnie to:)

5. 14 stycznia 2006 14:01 Rumiankowa ;-)

   Nie mamy pojęcia co się dzieje w sercach księży… ile tam często pustki, samotności i pragnienia opowiedzenia o wszystkim co boli komuś… komukolwiek. Może ten dzwonek to efekt humoru księdza ale kto wie… może i kryje się tu dużo bólu?

Zostaw komentarz