VrooBlog
Zgromadzenia
Mecze, koncerty, wiece, msze.
Przerażają mnie. Co tym setkom, tysiącom ludzi przyjdzie do głowy?
Nie pozwalają mi przeżyć wydarzenia. Na koncertach zawsze idę pod scenę, lub kupuję bilety z przodu. Jaki sens bycia tam w odległości kilkuset metrów? Nie lepiej przed telewizorem?
Są nieprzewidywalne. O której trzeba przyjść, żeby mieć dobre miejsce? Czy wystarczy biletów? Czy może będziemy się dopychali do w pełni wyładowanej sali? Czy znowu czekają przepychanki z ochroną, która wygania spod sceny? Czy znowu komuś będzie przeszkadzało, że odbieram muzykę żywiołowo? Po co przychodzicie na koncerty rockowe, skoro chcecie siedzieć przez 3 godziny z kamienną twarzą?
Może to moje samotnictwo się odzywa. Chęć bycia sam na sam z tym czymś wyjątkowym. Rozumiem doskonale pana Piotra Kaczkowskiego, który namówił Tori Amos do prywatnego koncertu. Podobno na sali znalazło się z 10 osób.
Właśnie skończyła się msza na placu Piłsudskiego. Zazdroszczę tym, którzy potrafią w takich warunkach cokolwiek przeżywać.
Komentarze
Śledź komentarze do tego artykułu: format RSS
:)Mam mało czasu, bo za chwilę biegnę do kościoła. Wyruszamy w marszu do innego kościoła, w którym niegdyś odprawił mszę Ojciec Swiety:)
O co im chodzi? manifestują swój smutek po stracie ojca, publicznie deklarują, ze będa pamiętać o nim i jego naukach, dziękują Bogu,ze dal nam go.
Nie bierzesz udziału w takich wydarzeniach, masz prawo nie brać w nich udziału:) Ja kliknełam słow kilka w obronie tych, którzy to robią (jestem jedną z nich:)).
Podobny charakter mają procesje. słuza publicznemu świadczeniu o naszej religijności.Bierzesz udział w procesjach?:)
Byłam tam:) Nie, nie przezyłam nic szczególnego w czasie tego marszu, ale nie po to tam poszłam. Po co? Hm…Moze ktoś kto przeoczył życie i śmierć papieza, ujzawszy ten piecdziesiecio tysieczny tłum uswiadomił sobie, ze stało się coś waznego…